BOOKING

Data przyjazdu:

Noclegi:

Kod dostępu:

Co zwiedzić?

KOŚCIÓŁ PARAFIALNY ŚW. MICHAŁA

Kościół parafialny w Omišu jest poświęcony św. Michałowi. Wzniesiony został na początku XVII wieku, o czym świadczy napis w języku łacińskim na drzwiach bocznych. Dzwonnica kościoła została ukończona w XVIII wieku. Kościół został zbudowany przez miejscowych budowniczych i łączy w sobie cechy gotyku, renesansu i wczesnego baroku. W niszy nad pięknym, kamiennym wejściem znajduje się rzeźba św. Michała i rozeta. Na ścianach kościoła znajdują się herby weneckiej arystokracji i herb Omiša. Kamienne herby można też zobaczyć na domach bogatych rodzin, a portrety szlachciców na ołtarzach w kościele.

KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA

Pierwsza wzmianka o kościele św. Piotra w dzielnicy Priko, na prawym nabrzeżu rzeki Cetiny, pojawiła się w dokumentach w 1074 r. za czasów panowania króla Slavca. W kościele wbudowane zostały wczesnochrześcijańskie elementy kamienne (kapitele, nadproża, kratki kamienne w oknach). Obok kościoła znajdował się też klasztor, najpierw benedyktyński, a później franciszkański.

SANKTUARIUM ŚW. LEOPOLDA BOGDANA MANDICIA

Być może słyszeliście o małej wiosce Zakučac, gdzie zachowane zostały piękne kamienne domki między którymi szemrzą strumyki powstałe z dużego wodospadu Ilinac. Mieszkańcy Zakučaca i Poljic są dumni z tego miejsca, gdzie na cześć św. Leopolda wybudowali sanktuarium.

MUZEUM MIEJSKIE

W muzeum miasta Omiš znajdują się kamienne fragmenty odnalezione w wiosce Baučići, świadczące o antycznej przeszłości Omiša – kawałek z rzymskimi napisami z 33 i 51 r. p.n.e., marmurowy portret rzymskiego cesarza Tyberiusza, duży fragment ołtarza antycznego poświęconego Augustowi, rzymskie groby, nagrobne stele, sarkofagi itd.

DOM SZCZEŚLIWEGO CZŁOWIEKA

Centrum Omiša tworzą kamienne domy połączone uliczkami - placami i ryneczkami, gdzie toczy się całe życie.

Ciekawymi detalami wyróżnia się dom, w którym siedzibę na kierownictwo Festiwalu Klap Dalmatyńskich, jak również „dom szczęśliwego człowieka“, nazwany tak przez napis na froncie tego renesansowego budynku:
„Dziękuję Ci Panie, że byłem na tym świecie“.